FOTOART ΑΡΘΡΑ
FOTOART INDEX

HOME GALLERY ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΡΘΡΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΕΧΝΕΣ INTERNET ΑΓΟΡΑ ΑΓΓΕΛΙΕΣ GUESTBOOK CHAT ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ BACK

φωτογραφία και λογοτεχνία

ΔΙΠΛΟΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΟΝΤΟ

απο τον Ευθύμη Αλιβιζάτο

Ο Μάης οδεύει προς το τέλος του και ο Αυγουστίνος κάθεται στην άκρη του κρεβατιού του και περιεργάζεται την φωτογραφική του μηχανή , με την φωτογραφία είχε μεγάλο πάθος αφού μπορούσε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας να μεταμορφώσει το δωμάτιό του σε σκοτεινό θάλαμο.
Ένας φίλος του ψυχολόγος ψυχαναλυτής τον είχε συμβουλέψει ότι ίσως με την φωτογραφία να ξέχναγε τις μονομανίες του ,και ότι ίσως να ερχόταν σε αρμονία με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Αλλά μάταια τα έξοδα για Φίλμ , χαρτιά ,εκτυπωτές ήταν πάρα πολλά ,αρκετές φορές έμενε νηστικός ,ή δεν έβγαινε έξω με φίλους ,ή έστηνε τα ραντεβού του , μόνο και μόνο για να μπορέσει να τυπώσει τα πάθη του. Έτσι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχε σταματήσει το άθλημα ,αλλά σήμερα τον είχε πιάσει νοσταλγία ,έβλεπε τις παλιές του φωτογραφίες ,ήθελε να ξεχάσει και τα μούσμουλα....
Τις φωτογραφίες τις είχε χωρίσει σε ομάδες ,

Ομάδα Πρώτη : Οι ζωγραφισμένες Φωτογραφίες
Ο Αυγουστίνος ποτέ δεν πέταγε άσχημες φωτογραφίες, πάντα κάτι θα εύρισκε να κάνει με αυτές ,θα τις ζωγράφιζε ,θα τις έκοβε ,θα τις έκαιγε γύρω ,γύρω ,θα τις καρφίτσωνε θα τις έκανε φωτογλυπτά , θα τις ξαναφωτογράφιζε όλες μαζί ή και μία μία ξεχωριστά .Αν έβλεπε κάτι άσχημο ,έναν άσχημο άνθρωπο ή ένα άσχημο κτήριο ,το έβγαζε φωτογραφία και μετά το μεταμόρφωνε σε όμορφο άνθρωπο και όμορφο κτήριο ,μπορούσε να κάνει και το αντίθετο ανάλογα με την περίσταση και τα κέφια του… π χ Η Αθήνα μέσα στο καυσαέριο γινότανε η Αθήνα μέσα στα χρώματα της ίριδος
Ομάδα Δεύτερη : Κούκλες
Οι κούκλες ,ο Αυγουστίνος έβγαζε πολλές κούκλες ,ζωντανές ,ψεύτικες , ημιψεύτικες ,πάντως κούκλες έβγαζε και τους είχε μεγάλη αδυναμία .Ειδικά το καλοκαίρι που οι γκόμενες τα πέταγαν όλα έξω ,η ηδονή τον καθιστούσε ανίκανο να δουλέψει ,να συγκεντρωθεί ,να λειτουργήσει σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος .Τι διάολο ,συνεννοημένες είναι ; το κάνουν για να μας εξουθενώσουν και να μας αιχμαλωτίσουν, πού είναι οι παλιές καλές φεμινίστριες ;
Οι κούκλες του δημιουργούσαν υπαρξιακά προβλήματα από τη μία τις αγνοούσε και εκτιμούσε μόνο τις ιντελεκτουέλ στέκες , ή τις χοντρές ,στραβές ,ημιόμορφες με φακίδες η χωρίς, με κοτσιδάκια ή βαμμένα μαλλιά ανταύγιες ,Πανκιά , Ρε'ι'βάκια ή οτιδήποτε άλλο που δεν ήταν κούκλα.
Και από την άλλη όσο πιο θεογκόμενα ήταν η κούκλα όλο και πιο πολύ την ποθούσε και ήθελε να κόψει φλέβες ,
Δέ βαριέσαι ….μέχρι στιγμής φτηνά την είχε γλιτώσει ,τον έσωζε το αδυνατισμένο πορτοφόλι του και η αθεράπευτα ρομαντική του διάθεση ,το σκέτο σεξ ,χωρίς μπλά μπλά ή έστω χωρίς μια κάποια συναισθηματική φόρτιση δεν τον ενθουσίαζε .

Ομάδα Τρίτη : Ασπρόμαυρη Διπλοέκθεση
Στις διπλοεκθέσεις εκδηλωνόντουσαν περισσότερο οι φόβοι του και οι ανησυχίες του για το ποιόν της ζωής ,της δικιάς του και της κοινωνίας γενικότερα ,προσπαθούσε να δείξει την άμορφη μάζα των ανθρώπων της πόλης ,την κονσερβοποίηση ,την έλλειψη ελεύθερου χώρου ,τον εγκλεισμό και την ασφυξία .Έφερνε τα πάνω κάτω ,έψαχνε για διέξοδο .Δεν έκανε κοινωνικό ρεπορτάζ ,αλλά αυτά που έβλεπε γύρω του στο δρόμο ήταν πολλά ,
ναρκωτικά να αλλάζουν χέρια ,
ζάπλουτες πόρσε να κάνουν πεζοδρόμιο σε αλλοδαπές ιερόδουλες και ντόπιες τραβεστί ,
πορτοφολάδες στα λεωφορεία,
άλλους να χτυπάνε ενέσεις ,
μετανάστες να τους κυνηγάει η αστυνομία .
Έβλεπε γενικά πολλά πράγματα, τόσα ώστε υπήρχαν φορές που φοβόταν να φωτογραφίσει , τότε ήταν που ένοιωθε πολύ, μα πάρα πολύ μόνος του, μοναξιά μου όλα μοναξιά μου τίποτα .
Φοβόταν το ότι φοβόταν να φωτογραφίσει αυτό που φοβόταν .

ΕΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Ομάδα Τέταρτη : Τύπωμα αρνητικού
Ναι το έκανε και αυτό ,τύπωνε αρνητικό ,το μαύρο άσπρο ,το άσπρο μαύρο , το άσχημο όμορφο,
το μπλέ κίτρινο ,
το πράσινο ματζέντα ,
το κόκκινο γαλάζιο.
….. Τα χρώματα σε πάνε σε άλλες διαστάσεις, χρωματικές.
Τύπωνε και το χάος….ταξινομημένο, και το ταξινομημένο χαοτικά κλωνοποιημένο ,τύπωνε γενικά τα πάντα.

Είναι λοιπόν Τρίτη εικοσιπέντε Μαϊου ,είναι η εποχή που ευδοκιμούν τα μούσμουλα καθώς και τα άλλα πρώιμα καλοκαιρινά φρούτα , κεράσια φράουλες κτλ…. ,μα τα μούσμουλα έχουν εξαιρετική σημασία για τον Αυγουστίνο .Υποσυνείδητα αν και όχι μόνο έτρεφε έναν απροσδιόριστο φόβο όταν τα έβλεπε μπροστά του .Πολλές φορές είχε προσπαθήσει να εξηγήσει αυτή του την φοβία ,μα η όλη διαδικασία του προξενούσε εκνευρισμό γιατί σχεδόν ποτέ δεν τα κατάφερνε ,καθώς νέα ερωτηματικά και νέες φοβίες τον μπέρδευαν περισσότερο . Ίσως να τα είχε συνδέσει με την πρώτη του μεγάλη ερωτική απογοήτευση κατά την διάρκεια των σπουδών του μα ήταν σίγουρος πως αυτό είχε να κάνει με τα ευρύτερα κοινωνικά ,οικογενειακά και οικονομικά του προβλήματα της εποχής εκείνης .
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά είχε αναπτύξει και ένα πελώριο αίσθημα ευθύνης το οποίο τον έκανε να σκέπτεται και να υπεραναλύει τις πράξεις του , τις σκέψεις του ,τις επιθυμίες του ,τα ''άνομα'' πάθη του, τις στεναχώριες του. Το καλό με τον Αυγουστίνο όμως ήταν πως προσπαθούσε πάντοτε να είναι ευχάριστος στους γύρω του ,να μην δημιουργεί αναταραχές ,να προσπαθεί να μαντέψει τις επιθυμίες τους , να διευκολύνει καταστάσεις .

Έτσι είχε μάθει να ζει ,και δεν τον ένοιαζε εάν οι άλλοι τον εκμεταλευόντουσαν ,πίστευε βαθιά και ενθάρρυνε τα καλά στοιχεία του κάθε ανθρώπου , εάν κάποιος του ''άνοιγε'' τα μάτια ,ο Αυγουστίνος εκτροχιαζόταν και πολλές φορές αρρώσταινε πραγματικά .Να πεις ότι ήταν και κανένας πλούσιος ή βολεμένος τις περισσότερες φορές άνεργος την έβγαζε...,δούλευε κατά περιόδους , περιπτεράς ,βοηθός σερβιτόρου ,
μπάρμαν , κούριερ ,πριν χτυπήσει με το μηχανάκι και σπάσει το πόδι του ,το καλύτερό του ήταν υπάλληλος στο τμήμα δημοσίων σχέσεων μεγάλης ασφαλιστικής εταιρίας ,είχε σπουδάσει βλέπετε Ιστορία της Τέχνης ,δεν τον προβλημάτιζε ποτέ όσο ήταν νέος η επαγγελματική του αποκατάσταση, ο σύγχρονος άνθρωπος έλεγε είχε καθήκον να μορφωθεί και να μην αφεθεί αβίαστα στο κύριο ρεύμα των καιρών ,του κατακερματισμού της γνώσης της στείρας εξειδίκευσης , του καταναλωτισμού ,του καινούργιου μεσαίωνα .
Εκείνο που τον έσωζε ήταν ότι έμενε σε δικό του σπίτι ,ένα δυαράκι στο κέντρο της πόλης ,στον τέταρτο όροφο ,είχε και θέα ,το μεγάλο πάρκινγκ του δήμου, οι δικοί του ζούσαν στο χωριό εδώ και πέντε χρόνια ,πολλές φορές ήθελε να πάει και αυτός να ζήσει εκεί αλλά οι μουσμουλιές στον κήπο του σπιτιού αποτελούσαν ανασταλτικό παράγοντα ,υπήρχαν και άλλοι λόγοι μα αυτός ήταν ο σπουδαιότερος .
Κάθε Τρίτη τους τελευταίους τρεις μήνες ,ο Αυγουστίνος είχε ρεπό, σήμερα είχε αποφασίσει να τραβήξει ένα φιλμάκι με διπλοεκθέσεις σε κόκκινο φόντο . Το κόκκινο στη φωτογραφία είναι δύσκολο χρώμα ,πολύ εγωιστικό πλημμυρίζει τον χώρο και περνάει από καραντίνα τα υπόλοιπα χρώματα . Πήρε ένα κόκκινο κομμάτι χαρτί πάνω στο οποίο είχε γράψει δύο λέξεις τράβηξε όλο το τριανταεξάρι με αυτό το φόντο , ύστερα το γύρισε από την αρχή και το ξαναφόρτωσε στην μηχανή του......................................................................................................μετά...βγήκε στον δρόμο.

© ΕΥΘΥΜΗΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ

ΕΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Ο Ευθύμης Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 ,έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρησέων 
και λογιστική ,έχει δουλέψει σαν Περιπτεράς  , τραπεζικός υπάλληλος , σερβιτόρος  ,  πωλητής 
ηλεκτρονικών  υπολογιστών  και άλλα ... είναι απόφοιτος της  focus.

FOTOART - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ © 2001-2005 FOTOART ALL RIGHTS RESERVED